ចំណូលចិត្ត ប្រភេទ
  1. ភាសា

វិទ្យុជាភាសាសំស្ក្រឹត

សំស្រ្កឹត​ជា​ភាសា​បុរាណ​មួយ​ដែល​ប្រើ​អស់​រយៈពេល​ជាង​៣.៥០០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ វា​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​ភាសា​ពិសិដ្ឋ​ក្នុង​សាសនា​ហិណ្ឌូ ពុទ្ធសាសនា និង​សាសនា​ជិន។ ភាសានេះត្រូវបានគេស្គាល់ដោយសារភាពស្មុគស្មាញរបស់វា និងមានវាក្យសព្ទដ៏ធំនៃពាក្យជាង 100,000 ។ សំស្រ្កឹតត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរសម្រាប់ការរួមចំណែករបស់ខ្លួនចំពោះតន្ត្រីបុរាណឥណ្ឌា ដែលជាកន្លែងដែលវាត្រូវបានប្រើដើម្បីនិពន្ធបទចម្រៀង និងទំនុកតម្កើង។

សិល្បករតន្ត្រីដ៏ពេញនិយមមួយចំនួនដែលប្រើភាសាសំស្ក្រឹតក្នុងការតែងនិពន្ធរបស់ពួកគេរួមមាន Anoushka Shankar អ្នកលេង sitar និងអ្នកនិពន្ធដែលលាយបញ្ចូលគ្នា។ តន្ត្រីបុរាណឥណ្ឌាជាមួយនឹងសំឡេងសហសម័យ។ សិល្បករ​ដ៏​មាន​ប្រជាប្រិយ​មួយ​រូប​ទៀត​គឺ​លោក Pandit Jasraj ជា​អ្នក​ចម្រៀង​បុរាណ​ដ៏​ល្បី​ម្នាក់​ដែល​បាន​សម្តែង​អស់​រយៈពេល​ជាង ៧០ ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ សិល្បករទាំងពីរបានឈ្នះពានរង្វាន់ និងរង្វាន់ជាច្រើនសម្រាប់ការរួមចំណែករបស់ពួកគេចំពោះតន្ត្រីបុរាណឥណ្ឌា។

នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃស្ថានីយ៍វិទ្យុ មានជម្រើសជាច្រើនសម្រាប់អ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការស្តាប់ការផ្សាយជាភាសាសំស្ក្រឹត។ វិទ្យុ All India (AIR) មានសេវាកម្មសំស្រ្កឹតដែលឧទ្ទិសដល់ការផ្សាយព័ត៌មាន កិច្ចការបច្ចុប្បន្ន និងកម្មវិធីវប្បធម៌។ ជម្រើសដ៏ពេញនិយមផ្សេងទៀតរួមមាន វិទ្យុសំស្ក្រឹត ដែលផ្សាយខ្លឹមសារនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ និងខាងវិញ្ញាណ និងវិទ្យុទីក្រុង Smaran ដែលបង្ហាញពីការសូត្រធម៌ និង Mantras ជាភាសាសំស្ក្រឹត។

សរុបមក សំស្រ្កឹតគឺជាភាសាដែលមានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងវប្បធម៌ និងប្រពៃណីឥណ្ឌា។ ការប្រើប្រាស់របស់វានៅក្នុងការផ្សាយតន្ត្រី និងវិទ្យុគឺជាសក្ខីភាពមួយចំពោះភាពជាប់ទាក់ទងយូរអង្វែងរបស់វានៅក្នុងសម័យទំនើបនេះ។