តន្ត្រីរ៉ុកប្រជាប្រិយនៅលើវិទ្យុ

Folk rock គឺជាប្រភេទមួយដែលបានផុសឡើងនៅពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 ដែលជាការលាយបញ្ចូលគ្នានៃតន្ត្រីប្រជាប្រិយ និងតន្ត្រីរ៉ុក។ ស្ទីលតន្ត្រីនេះមានលក្ខណៈពិសេសឧបករណ៍សូរស័ព្ទដូចជាហ្គីតា ម៉ង់ដូលីន និងបេនចូ ក៏ដូចជាហ្គីតាអគ្គិសនី ស្គរ និងបាស ដែលផ្តល់ឱ្យវានូវសំឡេងតែមួយគត់ដែលលាយចាស់ជាមួយថ្មី។ Folk rock ត្រូវបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីសិល្បករជាច្រើនចាប់ពី Bob Dylan និង The Byrds រហូតដល់ Mumford & Sons និង The Lumineers។

សិល្បកររ៉ុកប្រជាប្រិយម្នាក់ដែលមានឥទ្ធិពលបំផុតគឺ Bob Dylan ដែលបានធ្វើបដិវត្តតន្ត្រីក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 ដោយការរួមបញ្ចូលគ្នា តន្ត្រីប្រជាប្រិយជាមួយរ៉ុកនិងវិល។ សិល្បករពេញនិយមផ្សេងទៀតនៃប្រភេទនេះរួមមាន Simon & Garfunkel, The Byrds, Crosby, Stills, Nash & Young និង Fleetwood Mac ។ សិល្បករទាំងនេះបានត្រួសត្រាយផ្លូវសម្រាប់តន្ត្រីកររ៉ុកបែបប្រជាប្រិយសម័យទំនើបដូចជា Mumford & Sons, The Lumineers និង The Avett Brothers។

Folk rock បានក្លាយជាប្រភពសំខាន់នៃស្ថានីយ៍វិទ្យុជាច្រើន ជាមួយនឹងស្ថានីយ៍មួយចំនួនដែលផ្តោតទាំងស្រុងទៅលើប្រភេទនេះ។ ស្ថានីយ៍វិទ្យុរ៉ុកពេញនិយមមួយចំនួនរួមមាន Folk Alley, KEXP និង Radio Paradise ។ Folk Alley គឺជាស្ថានីយ៍វិទ្យុដែលគាំទ្រដោយអ្នកស្តាប់ ដែលផ្សាយចម្រុះនៃតន្ត្រីប្រជាប្រិយ និងសហសម័យ ខណៈដែល KEXP គឺជាស្ថានីយ៍មិនរកប្រាក់ចំណេញដែលមានប្រភេទផ្សេងៗគ្នា រួមទាំងតន្ត្រីប្រជាប្រិយផងដែរ។ Radio Paradise គឺជាស្ថានីយ៍អនឡាញដែលចាក់បញ្ចូលគ្នារវាងរ៉ុក ប៉ុប និងរ៉ុកប្រជាប្រិយ ដោយផ្តោតលើសិល្បករឯករាជ្យ។

សរុបមក រ៉ុកប្រជាប្រិយបានជះឥទ្ធិពលយូរអង្វែងលើឧស្សាហកម្មតន្ត្រី ដោយជំរុញទឹកចិត្តសិល្បកររាប់មិនអស់ឱ្យបង្កើតតន្ត្រីដែល លាយ​បញ្ចូល​សំឡេង​ប្រពៃណី​នៃ​តន្ត្រី​ប្រជាប្រិយ​ជាមួយ​នឹង​ថាមពល និង​អាកប្បកិរិយា​របស់​រ៉ុក និង​វិល។ ប្រជាប្រិយភាព​របស់​វា​បន្ត​កើន​ឡើង ដោយ​មាន​សិល្បករ​ថ្មី​លេច​ចេញ​ជា​ថ្មី ហើយ​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ចាស់​នៅ​តែ​ជា​ទី​ស្រលាញ់​របស់​អ្នក​ស្តាប់​ជុំវិញ​ពិភពលោក។