ৰেডিঅ'ত কায়ক'কু সংগীত

১৯৪০ চনত আৱিৰ্ভাৱ হোৱা আৰু ১৯৬০ চনত ব্যাপক জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰা জাপানৰ এটা জনপ্ৰিয় সংগীত ধাৰা কায়ক’কু। এই ধাৰাটোৰ নামটো জাপানী ভাষাত "পপ সংগীত"লৈ অনুবাদ কৰা হয়, আৰু ইয়াত বেলাড, ৰক, আৰু জাজকে ধৰি বিভিন্ন শৈলী সামৰি লোৱা হৈছে। কায়কয়োকুৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ইয়াৰ আকৰ্ষণীয় সুৰ, আশাবাদী ছন্দ, আৰু পৰম্পৰাগত জাপানী বাদ্যযন্ত্ৰ যেনে শ্বেমিচেনৰ ব্যৱহাৰ।

এই ধাৰাটোৰ কিছুমান জনপ্ৰিয় শিল্পীৰ ভিতৰত কিউ সাকামোটো, যি তেওঁৰ হিট গীত "ছুকিয়াকি"ৰ বাবে বেছিকৈ পৰিচিত ," আৰু ১৯৬০ চনৰ জনপ্ৰিয় ৰক বেণ্ড দ্য টাইগাৰছ। আন উল্লেখযোগ্য শিল্পীসকলৰ ভিতৰত আছে মোমো ইয়ামাগুচি, ইউমি মাটছুটোয়া, আৰু টাটছুৰো ইয়ামাছিতা, যিয়ে ১৯৭০ আৰু ৮০ৰ দশকত এই ধাৰাটোক জনপ্ৰিয় কৰাত সহায় কৰিছিল।

জাপানত কেইবাটাও ৰেডিঅ' ষ্টেচন আছে যিয়ে কায়োকিউকু সংগীত বজায়। তেনে এটা ষ্টেচন হ’ল জে-ৱেভ, টকিঅ’স্থিত এফ এম ষ্টেচন যিয়ে কায়’কিউকুকে ধৰি বিভিন্ন ধৰণৰ জাপানী আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত বজায়। আন এটা জনপ্ৰিয় ষ্টেচন হৈছে নিপ্পন কালচাৰেল ব্ৰডকাষ্টিং, যিয়ে কায়োকিউকু আৰু অন্যান্য জাপানীজ সংগীতৰ ধাৰাসমূহৰ মিশ্ৰণ বজায়। ইয়াৰ উপৰিও ইণ্টাৰনেট ৰেডিঅ' ষ্টেচন জাপানিমৰেডিঅ'ই অনলাইনত কায়োকিউকু সংগীতৰ নিৰ্বাচন প্ৰবাহিত কৰে।