ৰেডিঅ'ত ইটালীয় ডিস্কো সংগীত

ইটালীয় ডিস্কো, যাক ইটালো ডিস্কো বুলিও কোৱা হয়, ১৯৭০ চনৰ শেষৰ ফালে ইটালীত আৱিৰ্ভাৱ হোৱা আৰু ১৯৮০ চনত জনপ্ৰিয়তাৰ শিখৰত উপনীত হোৱা নৃত্য সংগীতৰ এক ধাৰা। এই শৈলীৰ সংগীতৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ইলেক্ট্ৰনিক বাদ্যযন্ত্ৰ, চিন্থেচাইজাৰ আৰু ভ'কোডাৰৰ ব্যৱহাৰৰ লগতে সুৰ আৰু ছন্দৰ ওপৰত প্ৰবল গুৰুত্ব দিয়া।

ইটালীৰ অন্যতম চিনাকি ডিস্কো শিল্পী হৈছে জিঅৰ্জিও মৰোডাৰ, যাক বহুলভাৱে এ ধাৰাটোৰ পথ প্ৰদৰ্শক। আন উল্লেখযোগ্য শিল্পীসকলৰ ভিতৰত আছে গাজেবো, বাল্টিমোৰা, ৰিয়ান পেৰিছ, আৰু ৰিঘেইৰা।

ইটালীৰ ডিস্কোৱে বিশ্ব সংগীত জগতত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছে আৰু আন বহুতো ধাৰাত প্ৰভাৱ পেলাইছে, যেনে চিনথপপ, ইউৰোডান্স, আৰু ইলেক্ট্ৰনিক ডান্স সংগীত। ইটালীয় ডিস্কো ট্ৰেকৰ সংক্ৰামক বিট আৰু আকৰ্ষণীয় সুৰ বিশ্বজুৰি নৃত্য সংগীতৰ অনুৰাগীসকলে উপভোগ কৰি আহিছে।

ইটালীয় ডিস্কো আৰু আনুষংগিক ধাৰাত বিশেষজ্ঞ কেইবাটাও ৰেডিঅ' ষ্টেচন আছে। উদাহৰণস্বৰূপে, ৰেডিঅ’ ITALOPOWER! ক্লাছিক আৰু সমসাময়িক ইটালো ডিস্কো ট্ৰেকৰ মিশ্ৰণ, লগতে ইউৰোবিট, চিনথপপ, আৰু অন্যান্য ইলেক্ট্ৰনিক নৃত্য সংগীত শৈলী সম্প্ৰচাৰ কৰে। এই ধাৰাটোৰ আন এটা জনপ্ৰিয় ৰেডিঅ' ষ্টেচন হৈছে ডিস্কোৰেডিঅ', য'ত ১৯৭০ আৰু ১৯৮০ চনৰ ইটালীয় আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ডিস্কো সংগীতৰ মিশ্ৰণ আছে। ৰেডিঅ’ নষ্টালজিয়াইও অতীতৰ বিভিন্ন ধৰণৰ ইটালীয় ডিস্কো হিট গীত বজাইছে।