ৰেডিঅ’ত বেটকেভ সংগীত

১৯৭০ চনৰ শেষৰ ফালে ব্ৰিটেইনত বেটকেভ সংগীত ধাৰাটোৱে পোষ্ট-পাংকৰ উপশৈলী হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰে, যাৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ইয়াৰ ডাৰ্ক আৰু পৰীক্ষামূলক শব্দ। লণ্ডনৰ বেটকেভ ক্লাবৰ নামেৰে ইয়াৰ নামকৰণ কৰা হৈছিল, যিটো এই ধাৰাটোৰ সংস্কৃতিৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰিছিল।

বেটকেভ সংগীত ধাৰাটোৰ কিছুমান জনপ্ৰিয় শিল্পী হ'ল বাউহাউছ, ছিউক্সি এণ্ড দ্য বানশ্বীজ, আৰু দ্য চিষ্টাৰছ অৱ মাৰ্চি। এই বেণ্ডসমূহে তেওঁলোকৰ শব্দত গথিক ৰক, পাংক, আৰু ইলেক্ট্ৰনিক সংগীতৰ উপাদানসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছিল, যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ অনুৰাগীসকলৰ মাজত অনুৰণন ঘটা এক অনন্য আৰু ভূতুনী পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হৈছিল।

ৰেডিঅ' ষ্টেচনৰ ক্ষেত্ৰত, বেটকেভ সংগীত ধাৰাটোক বিশেষভাৱে পূৰণ কৰা কেইটামান আছে . ইয়াৰে কিছুমান উল্লেখযোগ্য হ’ল ৰেডিঅ’ ডাৰ্ক টানেল আৰু ৰেডিঅ’ ডাংকল ৱেল, দুয়োটা জাৰ্মানীত ভিত্তি কৰি। এই ষ্টেচনসমূহে ক্লাছিক আৰু সমসাময়িক বেটকেভ সংগীতৰ লগতে আনুষংগিক ধাৰা যেনে গথ আৰু ঔদ্যোগিক সংগীতৰ মিশ্ৰণ বজায়।

সামগ্ৰিকভাৱে বেটকেভ সংগীত ধাৰাটোৱে বিকল্প সংগীতৰ ওপৰত স্থায়ী প্ৰভাৱ পেলাইছে, বিশ্বৰ অগণন শিল্পী আৰু অনুৰাগীক প্ৰভাৱিত কৰিছে। ইয়াৰ অন্ধকাৰ আৰু পৰীক্ষামূলক শব্দই আজিও শ্ৰোতাক মোহিত কৰি ৰাখিছে, যাৰ ফলত ই সঁচাকৈয়ে এক কালজয়ী ধাৰা।