বেলেয়াৰিক ৰেডিঅ’ত সংগীতক পৰাস্ত কৰে

বেলেয়াৰিক বিটছ হৈছে ইলেক্ট্ৰনিক নৃত্য সংগীতৰ এটা ধাৰা যিটো ১৯৮০ চনৰ ভিতৰত স্পেইনৰ বেলেয়াৰিক দ্বীপপুঞ্জত উৎপত্তি হৈছিল। ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে বিভিন্ন সংগীত শৈলীৰ সংমিশ্ৰণ, যেনে হাউচ, ডিস্কো, ছ'ল, আৰু ফাংক, প্ৰায়ে বিভিন্ন ধৰণৰ একাউষ্টিক বাদ্যযন্ত্ৰ আৰু নমুনা সন্নিবিষ্ট কৰা হয়। ৮০ৰ দশকৰ মাজভাগ আৰু ৯০ৰ দশকৰ আৰম্ভণিতে এই ধাৰাটোৱে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছিল, পল অকেনফল্ড আৰু ডেনি ৰেম্পলিঙৰ দৰে ডিজেসকলে তেওঁলোকৰ চেটত বেলেৰিক বিট বজাইছিল। কিছুমান জনপ্ৰিয় বেলেয়াৰিক বিট ট্ৰেকৰ ভিতৰত আছে ছুয়েনো লেটিনোৰ "ছুয়েনো লেটিন", ৮০৮ ষ্টেটৰ "পেচিফিক ষ্টেট", আৰু জ'ই বেল্ট্ৰামৰ "এনাৰ্জি ফ্লেছ"।

শেহতীয়া বছৰবোৰত বেলেয়াৰিক বিটছৰ পুনৰুজ্জীৱন হৈছে, য'ত এটা... ডিজে আৰু প্ৰযোজকৰ নতুন ঢৌ যিয়ে এই ধাৰাটোৰ বৰ্ণিল শব্দক আকোৱালি লৈছে। কিছুমান উল্লেখযোগ্য আধুনিক বেলেৰিক বিট শিল্পীৰ ভিতৰত টড টেৰ্জে, লিণ্ডষ্ট্ৰম, আৰু প্ৰিন্স থমাছ। এই শিল্পীসকলে বেলেৰিক বিটৰ সৈতে ডিস্কো, হাউচ আৰু ফাংকৰ উপাদান মিহলাইছে, যাৰ ফলত নষ্টালজিক আৰু সমসাময়িক দুয়োটা শব্দৰ সৃষ্টি হৈছে।

ৰেডিঅ' ষ্টেচনৰ কথা ক'বলৈ গ'লে বেলেৰিক বিটৰ বিশেষজ্ঞ কেইটামান আছে, যেনে ইবিজা ছ'নিকা ৰেডিঅ' আৰু ইবিজা গ্ল’বেল ৰেডিঅ’। এই ষ্টেচনসমূহে ক্লাছিক আৰু সমসাময়িক বেলেৰিক বিটছ ট্ৰেকৰ মিশ্ৰণ বজায়, লগতে চিলআউট আৰু ডিপ হাউছৰ দৰে অন্যান্য আনুষংগিক ধাৰাসমূহো বজায়।