ছোমালিয়াৰ ৰেডিঅ’ত শাস্ত্ৰীয় সংগীত

ছোমালিয়াৰ শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ ইতিহাস চহকী আৰু বৈচিত্ৰময়, আৰবী, ভাৰতীয় আৰু ইউৰোপীয় পৰম্পৰাৰ প্ৰভাৱ। ৰাজনৈতিক অস্থিৰতা আৰু সংঘাতৰ সময়ছোৱাতো ধ্ৰুপদী ধাৰাটোৱে সোমালিসকলৰ মাজত জনপ্ৰিয় হৈ আছে আৰু দেশখনৰ সাংস্কৃতিক পৰিচয়ত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। সোমালিৰ অন্যতম উল্লেখযোগ্য শাস্ত্ৰীয় শিল্পী হৈছে আব্দুল্লাহী কাৰ্শ্বে, যিজনক বহুলভাৱে এই ধাৰাটোৰ পথ প্ৰদৰ্শক বুলি গণ্য কৰা হয়। ১৯৫০ চনত কাৰ্শ্বেই তেওঁৰ সংগীতত পশ্চিমীয়া বাদ্যযন্ত্ৰ আৰু বিষয়বস্তু অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু তেওঁৰ ৰচনাসমূহে শাস্ত্ৰীয় সংগীতক ছোমালিয়াত এক সন্মানীয় আৰু বিখ্যাত শিল্পৰূপ হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰাত সহায়ক হৈছিল। আন উল্লেখযোগ্য ছোমালি শাস্ত্ৰীয় শিল্পীসকলৰ ভিতৰত আছে মহম্মদ মুগ, যি তেওঁৰ আউদ (এটা আৰবী তাঁৰযুক্ত বাদ্যযন্ত্ৰ)ত আয়ত্ত কৰাৰ বাবে পৰিচিত আৰু ইউছুফ হাজী আদান, যিয়ে ছোমালি শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ এক সুকীয়া শৈলীৰ বিকাশত প্ৰভাৱ পেলাইছে যিয়ে দুয়োটাৰে উপাদান সন্নিৱিষ্ট কৰিছে পৰম্পৰাগত সোমালি আৰু আৰব সংগীত। ছোমালিয়াৰ অসংখ্য ৰেডিঅ’ ষ্টেচনে শাস্ত্ৰীয় সংগীত বজায়, য’ত ৰাজধানী চহৰ মোগাদিছুৰ পৰা সম্প্ৰচাৰিত ৰেডিঅ’ ৰিছালাও অন্তৰ্ভুক্ত। এই ষ্টেচনটোৱে শাস্ত্ৰীয় সংগীত, কবিতা, আৰু সাংস্কৃতিক ধাৰাভাষ্যকে ধৰি বহুতো অনুষ্ঠান আগবঢ়ায় আৰু দেশখনৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ সমৃদ্ধি আৰু গভীৰতাক শলাগ লোৱা বহু সোমালিৰ মাজত জনপ্ৰিয়। সামগ্ৰিকভাৱে শাস্ত্ৰীয় সংগীত ছোমালি সংস্কৃতিৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উপাদান হৈয়েই আছে, আৰু দেশখনৰ আৰু ইয়াৰ বাহিৰৰ বহুতে ইয়াক উদযাপন আৰু উপভোগ কৰি আহিছে।