ৰেডিঅ’ত পেৰুৰ সংগীত

পেৰুৰ সংগীতৰ এক সমৃদ্ধ সাংস্কৃতিক ইতিহাস আছে যিয়ে দেশখনৰ বিভিন্ন জাতি আৰু অঞ্চলসমূহক প্ৰতিফলিত কৰে। ইয়াৰ ভিতৰত অন্যতম স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত আৰু প্ৰভাৱশালী ধাৰা হৈছে এণ্ডিয়ান সংগীত, যিটো বিশ্বজুৰি পেৰুৰ সংগীত আৰু সংস্কৃতিৰ প্ৰতীক হৈ পৰিছে। ইয়াত কুইনা (বাঁহী), চাৰাংগো (সৰু গীটাৰ), আৰু বম্বো (ড্ৰাম) আদি বাদ্যযন্ত্ৰৰ বৈশিষ্ট্য আছে। সংগীতত প্ৰায়ে দৈনন্দিন জীৱন, প্ৰকৃতি আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ কাহিনী কোৱা হয়।

এণ্ডিয়ান সংগীতৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় গোট হৈছে ১৯৭১ চনত বলিভিয়াত হাৰ্মোছা ভাতৃদ্বয়ে গঠন কৰা লছ ক্জাৰ্কাছ। তেওঁলোকৰ সংগীতৰ এক সুকীয়া শব্দ আছে যিয়ে পৰম্পৰাগত এণ্ডিয়ান ছন্দ আৰু বাদ্যযন্ত্ৰৰ সৈতে আধুনিক উপাদানৰ সংমিশ্ৰণ ঘটায়। আন উল্লেখযোগ্য এণ্ডিয়ান সংগীত শিল্পীসকলৰ ভিতৰত উইলিয়াম লুনা, মেক্স কাষ্ট্ৰো আৰু ডিনা পাউকাৰ অন্যতম।

আন এটা প্ৰভাৱশালী ধাৰা হৈছে ক্ৰিঅ'লো সংগীত, যিটো পেৰুৰ উপকূলীয় অঞ্চলত উৎপত্তি হৈছিল আৰু ইয়াত স্পেনিছ, আফ্ৰিকান আৰু থলুৱা সংগীতৰ উপাদানসমূহৰ মিশ্ৰণ ঘটিছে। ইয়াত গীটাৰ, cajón (বক্স ড্ৰাম), আৰু quijada (চোলাৰ হাড়) আদি বাদ্যযন্ত্ৰ আছে। ক্ৰিঅ'লো শিল্পীসকলৰ ভিতৰত অন্যতম হৈছে চাবুকা গ্ৰেণ্ডা, যিয়ে "লা ফ্ল'ৰ দে লা কেনেলা" আৰু "ফিনা এষ্টাম্পা"ৰ দৰে ক্লাছিক ৰচনা কৰিছিল। আন উল্লেখযোগ্য ক্ৰিঅ'লো শিল্পীসকলৰ ভিতৰত ইভা আইলন, আৰ্টুৰো "জাম্বো" কেভেৰো, আৰু লুচিয়া দে লা ক্ৰুজ।

শেহতীয়া বছৰবোৰত পেৰুৰ সংগীতে কাম্বিয়া আৰু চিচাৰ দৰে সংযোজন ধাৰাসমূহৰ বাবেও আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় স্বীকৃতি লাভ কৰিছে। কাম্বিয়াৰ উৎপত্তি কলম্বিয়াত হৈছিল যদিও ১৯৬০ চনত পেৰুত জনপ্ৰিয় হৈ উঠে আৰু তাৰ পিছৰ পৰাই ই বিভিন্ন উপশৈলীলৈ বিকশিত হৈছে যেনে চিচা, যিয়ে কাম্বিয়াক এণ্ডিয়ান সংগীতৰ উপাদানৰ সৈতে মিহলাই দিয়ে। জনপ্ৰিয় কাম্বিয়া আৰু চিচা শিল্পীসকলৰ ভিতৰত লছ মিৰ্লছ, গ্ৰুপো নেক্টাৰ, আৰু লা ছ'নোৰা ডিনামিটা দে লুচো আৰ্গাইন।

ৰেডিঅ' ষ্টেচনৰ কথা ক'বলৈ গ'লে পেৰুৰ কিছুমান জনপ্ৰিয় ষ্টেচনৰ ভিতৰত ৰেডিঅ'মাৰ, লা কাৰিবেনা আৰু ৰিটমো ৰোমান্টিকা আছে, য'ত মিশ্ৰণৰ বৈশিষ্ট্য আছে পেৰু আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সংগীতৰ। আন কিছুমান যেনে ৰেডিঅ' ইনকা আৰু ৰেডিঅ' নেচনেল, পৰম্পৰাগত এণ্ডিয়ান আৰু ক্ৰিঅ'লো সংগীতৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।