Опера як жанри мусиқӣ аст, ки дар охири асри 16 дар Итолиё пайдо шудааст. Он мусиқӣ, сурудхонӣ, актёрӣ ва баъзан рақсро ба як таҷрибаи театрӣ муттаҳид мекунад. Дар тӯли солҳо, Италия баъзе аз бузургтарин композиторони опера, аз ҷумла Ҷузеппе Верди, Ҷоаккино Россини ва Ҷакомо Пуччиниро ба вуҷуд овард. Верди яке аз маъруфтарин композиторони ҳама давру замон аст, ки зиёда аз 25 опера навиштааст. Баъзе аз асарҳои маъруфи ӯ "Травиата", "Риголетто" ва "Аида" мебошанд. Россини бошад, бо операҳои ҳаҷвии худ, аз қабили «Сартароши Севиля» маъруф аст. Пуччини бо операҳои драмавии худ ба мисли "Мадама Баттерфляй" ва "Тоска" машҳур аст. Дар Италия якчанд радиостансияҳо мавҷуданд, ки ба навохтани мусиқии опера тамаркуз мекунанд, аз ҷумла Radio Tre, Radio Classica ва Radio Ottanta. Дар ин станцияхо на танхо порчахои операи классикй навохта мешаванд, балки гох-гох аз навсозии замонавй ва тафсирхои асархои классикй намоиш дода мешаванд. Опера қисми муҳими фарҳанги итолиёвӣ боқӣ мемонад ва таъсири онро дар тамоми ҷаҳон дидан мумкин аст. Овозхонҳои опера дар Итолиё барои сайқал додани ҳунари худ омӯзиш мебинанд ва дар кишвар композиторон, дирижёрҳо ва иҷрокунандагони боистеъдод ба воя расида истодааст. Маъруфияти ин жанр ҳеҷ нишонаи коҳишро нишон намедиҳад ва то ҳол тамошобинонро бо ҳикояҳои абадӣ ва мусиқии зебои худ ҷалб мекунад.