Aanvankelijk een rite van trance en bezetenheid, is Gnaoui-kunst uitgegroeid tot wereldmuziek die in staat is om samen te smelten met de meest veeleisende muziek, inclusief jazz.
De "Tagnaouite" geniet de laatste jaren een universele populariteit, met name dankzij het Gnaouas-festival in Essaouira. Het is - net als reggae - meer geworden dan muziek, een manier van samenleven, zelfs een visie op de wereld. De roeping van de muziek van de Gnaouas is oorspronkelijk een bevrijding van de spraak van geïslamiseerde sub-Sahara slaven op Marokkaanse bodem. Het bezetenheidsritueel is een muzikaal crescendo in een steeds levendiger tempo, begeleid door het ontsmetten van benzoë, met ongeveer zes verschillende stations die herkenbaar zijn aan hun chromatische waarden: zwart, blauw, rood, wit, groen en geel. Tegenwoordig heeft deze grotendeels gecreoliseerde cultuur zich opengesteld voor de wereld door 'geseculariseerd' te worden, wat haar zeer aantrekkelijk maakt voor veel muzikanten, waaronder met name Afro-Amerikanen.
Opmerkingen (0)