តន្ត្រីប្រជាប្រិយគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃវប្បធម៌ថៃតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ដោយមានឫសគល់របស់វាត្រលប់ទៅសហគមន៍ជនបទរបស់ប្រទេស។ ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាសំឡេងដ៏ពិសេសរបស់វា ប្រភេទនេះច្រើនតែមានឧបករណ៍បុរាណថៃដូចជា ខេន ដែលជាប្រភេទសរីរាង្គមាត់ និង pi saw ដែលជាឧបករណ៍អោនស្រដៀងនឹងវីយូឡុងតូច។ សិល្បករប្រជាប្រិយមួយរូបក្នុងប្រទេសថៃគឺ Chamras Saewataporn ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ច្បាស់តាមរយៈឈ្មោះឆាករបស់គាត់ Seksan Sookpimai ។ ជាមួយនឹងជាង 40 ឆ្នាំនៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ថាសម្រាប់បទចម្រៀងដែលយល់ដឹងពីសង្គមរបស់គាត់ និងជាឥស្សរជនដ៏ពេញនិយមនៅក្នុងចលនាប្រជាធិបតេយ្យរបស់ប្រទេស។ សិល្បករប្រជាប្រិយដ៏មានឥទ្ធិពលម្នាក់ទៀតគឺ ខារ៉ាវ៉ាន ដែលបង្កើតឡើងនៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1970 ដោយក្រុមតន្ត្រីករដែលបានបញ្ចូលសំឡេងថៃបុរាណជាមួយរ៉ុក និងប៊្លូ។ បើនិយាយពីស្ថានីយវិទ្យុដែលលេងភ្លេងប្រជាប្រិយក្នុងប្រទេសថៃមួយដែលល្បីបំផុតគឺ FM 100.5 ThaiPBS ដែលចាក់ផ្សាយកម្មវិធីមួយមានឈ្មោះថា "The Folk Songs of Thailand"។ កម្មវិធីនេះមានការលាយបញ្ចូលគ្នានៃតន្ត្រីប្រជាប្រិយបុរាណ និងសហសម័យ ព្រមទាំងកិច្ចសម្ភាសន៍ជាមួយសិល្បករក្នុងប្រភេទសិល្បៈ។ ស្ថានីយ៍ដ៏ពេញនិយមមួយទៀតគឺ 103 Like FM ដែលមានកម្មវិធីមួយឈ្មោះថា "Roots of Thailand" ដែលផ្តោតលើតន្ត្រីបុរាណថៃ រួមទាំងប្រជាប្រិយផងដែរ។ ខណៈពេលដែលតន្ត្រីប្រជាប្រិយប្រហែលជាមិនពេញនិយមដូចជាប៉ុប ឬរ៉ុកនៅក្នុងប្រទេសថៃក៏ដោយ វានៅតែបន្តមានអ្នកគាំទ្រដែលយកចិត្តទុកដាក់ និងនៅតែជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃមរតកតន្ត្រីរបស់ប្រទេស។