តន្ត្រីស្រុកគឺជាប្រភេទដ៏ពេញនិយមមួយនៅក្នុងប្រទេសថៃ ជាមួយនឹងប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏យូរអង្វែងនៃឥទ្ធិពលដែលមានតាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950 ។ ជារឿយៗគេហៅថា "លូកថង" ការប្រែប្រួលក្នុងស្រុកនៃតន្ត្រីស្រុកនៅក្នុងប្រទេសថៃគឺខុសគ្នា និងមានអ្នកគាំទ្រផ្ទាល់ខ្លួន។ សិល្បករដែលមានប្រជាប្រិយភាពបំផុតមួយចំនួនរួមមាន សេក សាន់ សុខពិសី ដែលល្បីខាងសំឡេងបែបស្រុកខ្មែរ និងប្រើហ្គីតាអគ្គិសនី។ សិល្បករល្បីម្នាក់ទៀតគឺ ហ្សូម អមរា ដែលជាសំឡេងដែលមានអត្ថន័យរួមបញ្ចូលទាំងការប្រើឧបករណ៍ថៃដូចជា ភិន និងខេន រួមជាមួយហ្គីតាបែបបស្ចិមប្រទេស។ ស្ថានីយ៍វិទ្យុនៅក្នុងប្រទេសថៃដែលចាក់តន្ត្រីប្រទេសរួមមាន FM 97 Country ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងបាងកក និង Cool Fahrenheit 93 ដែលជាបណ្តាញជាតិដែលរួមបញ្ចូលតន្ត្រីប្រទេស និងប្រភេទផ្សេងៗទៀត។ ទាំងនេះផ្តល់នូវវេទិកាមួយសម្រាប់សិល្បករដែលទើបនឹងកើត និងបង្កើតឡើងដើម្បីបង្ហាញពីទេពកោសល្យរបស់ពួកគេ និងឈានដល់ទស្សនិកជនកាន់តែទូលំទូលាយ។ សរុបមក តន្ត្រីស្រុកស្រែក្នុងប្រទេសថៃនៅតែបន្តរីកចម្រើន និងវិវឌ្ឍ ដោយមានសិល្បករថ្មីៗ និងទម្រង់នៃប្រភេទនេះផុសឡើងគ្រប់ពេលវេលា។ ភាពល្បីល្បាញរបស់វាមិនត្រឹមតែនិយាយអំពីឥទ្ធិពលនៃវប្បធម៌អាមេរិកមកលើប្រទេសថៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបង្ហាញពីអត្តសញ្ញាណ និងសំឡេងតែមួយគត់ដែលតន្ត្រីប្រទេសបានអភិវឌ្ឍនៅក្នុងប្រទេស។