តន្ត្រីប្រជាប្រិយនៅវិទ្យុឥណ្ឌូនេស៊ី

ឥណ្ឌូណេស៊ី គឺជាប្រទេសដែលមានបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ដ៏សម្បូរបែប ហើយតន្ត្រីរបស់វាគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពចម្រុះនេះ។ ជាពិសេស តន្ត្រីប្រជាប្រិយ គឺជាប្រភេទតន្ត្រីដែលចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងប្រពៃណីរបស់ប្រទេស។ ប្រភេទនេះត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍បុរាណដូចជា ល្បែងអងគ្លេស និងស៊ូលីង ហើយត្រូវបានសំដែងជាភាសា និងគ្រាមភាសាផ្សេងៗដូចជា ជ្វា ស៊ុនដា និងបាលី។

សិល្បករប្រជាប្រិយបំផុតមួយនៅក្នុង ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីគឺ Iwan Fals ។ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាបទចម្រៀងដែលយល់ដឹងពីសង្គមរបស់គាត់ ហើយបានចូលប្រឡូកក្នុងឧស្សាហកម្មតន្ត្រីតាំងពីឆ្នាំ 1978 ។ តន្ត្រីរបស់គាត់គឺជាការលាយបញ្ចូលគ្នារវាងប្រជាប្រិយ រ៉ុក និងប៉ុប ហើយគាត់បានចេញអាល់ប៊ុមជាង 40 ពេញអាជីពរបស់គាត់។ សិល្បករដ៏មានប្រជាប្រិយមួយរូបទៀតគឺ ឌីឌី ខេមផត ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា «ឪពុកដង្កូវនាង» ហើយបានចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យចម្រៀងតាំងពីទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៩០ មកម្ល៉េះ។ តន្ត្រីរបស់គាត់គឺជាការលាយបញ្ចូលគ្នានៃល្បែងប្រជាប្រិយ ប៉ុប និងចាវ៉ា។

មានស្ថានីយ៍វិទ្យុជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីដែលមានជំនាញក្នុងការលេងតន្ត្រីប្រជាប្រិយ។ ស្ថានីយ៍ដ៏ពេញនិយមបំផុតមួយគឺ វិទ្យុ Dakwah Islamiyah ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងហ្សាកាតា ហើយចាក់តន្ត្រីប្រជាប្រិយ និងសហសម័យជាច្រើនប្រភេទ។ ស្ថានីយ៍ដ៏ពេញនិយមមួយទៀតគឺ វិទ្យុ ស៊ូរ៉ា ស៊ូរ៉ាបាយ៉ា ដែលមានមូលដ្ឋាននៅ ស៊ូរ៉ាបាយ៉ា និងចាក់តន្ត្រីចម្រុះបែបប្រជាប្រិយ ប៉ុប និងរ៉ុក។

សរុបមក តន្ត្រីប្រជាប្រិយគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌របស់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ហើយមានសិល្បករដែលមានទេពកោសល្យជាច្រើនដែល បានរួមចំណែកដល់ប្រភេទ។ ដោយមានការគាំទ្រពីស្ថានីយ៍វិទ្យុ និងអ្នកចូលចិត្តតន្ត្រី ប្រភេទនេះនឹងបន្តរីកចម្រើន និងវិវឌ្ឍក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខនេះ។