ৰেডিঅ'ত চোৰো সংগীত

চোৰো হৈছে ব্ৰাজিলৰ বাদ্যযন্ত্ৰ সংগীতৰ এটা ধাৰা যিটো ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালে আৱিৰ্ভাৱ হৈছিল। ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে বাঁহী, ক্লাৰিনেট, গীটাৰ, cavaquinho, আৰু percussion ৰ সৰু সৰু ensembles দ্বাৰা বজোৱা virtuoso সুৰ আৰু syncopated ছন্দৰ ব্যৱহাৰ। সংগীত প্ৰায়ে ইম্প্ৰভাইজেচনেল আৰু ইউৰোপীয় শাস্ত্ৰীয় সংগীত, আফ্ৰিকান ছন্দ আৰু ব্ৰাজিলৰ লোকসংগীতৰ পৰা প্ৰবল প্ৰভাৱ পৰে।

এজন প্ৰভাৱশালী চ'ৰ' সংগীতজ্ঞ আছিল পিক্সিংগুইনহা, যিয়ে বহুতো ক্লাছিক ক'ৰ' ৰচনা লিখিছিল, যেনে "কেৰিনহ'ছ'" আৰু " লেমেণ্টোছ।" আন বিশিষ্ট শিল্পীসকলৰ ভিতৰত জেকব ডু বেণ্ডোলিম, আৰ্নেষ্টো নাজাৰেথ, আৰু ৱাল্ডিৰ আজেভেডো।

চ'ৰ'ৰ ইতিহাস চহকী আৰু আজিও ব্ৰাজিলত জনপ্ৰিয় হৈ আছে। ৰেডিঅ' চ'ৰ', চ'ৰো ই চ'ৰো, ৰাডিঅ' চ'ৰ' ই চেৰেষ্টা আদি ৰেডিঅ' ষ্টেচনত এই ধাৰাটোৰ বাবে উৎসৰ্গিত বহুতো ৰেডিঅ' ষ্টেচন আছে। এই ষ্টেচনসমূহে ক্লাছিক আৰু সমসাময়িক চ’ৰ’ সংগীতৰ মিশ্ৰণ বজায় আৰু এই অনন্য আৰু স্পন্দনশীল ধাৰাটো আৱিষ্কাৰ আৰু উপভোগ কৰাৰ এক উত্তম উপায়।