ছাৰ্বিয়াৰ ৰেডিঅ’ত শাস্ত্ৰীয় সংগীত

ছাৰ্বিয়াত ধ্ৰুপদী সংগীতৰ এক দীঘলীয়া আৰু সমৃদ্ধ ইতিহাস আছে, মধ্যযুগৰ পৰাই যেতিয়া "গুছলাৰী" নামেৰে জনাজাত গায়কসকলে পৰম্পৰাগত তাঁৰযুক্ত বাদ্যযন্ত্ৰ, গুছলৰ সৈতে মহাকাব্যিক বেলাড পৰিবেশন কৰিছিল। ১৯ শতিকাৰ আৰু ২০ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে ষ্টেভান ষ্টোজানোভিচ মক্ৰানজাক আৰু পেটাৰ কনজোভিচৰ দৰে সুৰকাৰসকলে ছাৰ্বিয়ান শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ আগশাৰীৰ ব্যক্তি হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছিল, পৰম্পৰাগত ছাৰ্বিয়ান সংগীতৰ উপাদানসমূহক ইউৰোপীয় শাস্ত্ৰীয় শৈলীৰ সৈতে মিহলাই লৈছিল। মক্ৰাঞ্জেকক ছাৰ্বিয়ান শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ পিতৃ বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু তেওঁৰ কোৰাল ৰচনা যেনে "টেবে পজেম" আৰু "ব'জে প্ৰাভডে" আজিও জনপ্ৰিয় হৈ আছে। শেহতীয়া বছৰবোৰত ছাৰ্বিয়াৰ শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ উন্নতি অব্যাহত আছে, ভায়লিনবাদক নেমাঞ্জা ৰাডুলোভিচ, পিয়ানোবাদক মোমো কোডামা, আৰু ছাৰ্বিয়াৰ নাগৰিকত্ব লাভ কৰা পৰিচালক ডেনিয়েল বেৰেনবয়মৰ দৰে শিল্পীৰ বাবে ধন্যবাদ। ছাৰ্বিয়াত শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ বিশেষজ্ঞ কেইবাটাও ৰেডিঅ’ ষ্টেচন আছে, যেনে ৰেডিঅ’ বেলগ্ৰেড ৩, যিয়ে শাস্ত্ৰীয় আৰু জাজৰ মিশ্ৰণ সম্প্ৰচাৰ কৰে, আৰু ৰেডিঅ’ ক্লাছিকা, যিয়ে একান্তভাৱে শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। সামগ্ৰিকভাৱে ছাৰ্বিয়াৰ শাস্ত্ৰীয় সংগীত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ সাংস্কৃতিক পৰম্পৰা হৈয়ে আছে, যিটো দেশৰ ভিতৰত আৰু ইয়াৰ বাহিৰত সংগীতপ্ৰেমীসকলে লালন-পালন কৰে।