দশক দশক ধৰি ফৰাচী সংগীত সংস্কৃতিৰ অংশ হৈ আহিছে চাইকেডেলিক সংগীত। ১৯৬০ চনত এই সংগীতৰ ধাৰাটোৱে উত্থান ঘটায় আৰু ১৯৭০ চনত ফ্ৰান্সত জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰে। এই চাইকেডেলিক ধাৰাটোৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে ইয়াত অগতানুগতিক বাদ্যযন্ত্ৰ, ইলেক্ট্ৰনিক ইফেক্ট, আৰু পৰীক্ষামূলক শব্দৰ ব্যৱহাৰ যিয়ে সম্মোহনীয় আৰু অতিবাস্তৱ পৰিৱেশৰ সৃষ্টি কৰে।
ফ্ৰান্সৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় চাইকেডেলিক শিল্পী হৈছে 'এয়াৰ' বেণ্ড। তেওঁলোকৰ সংগীতত চাইকেডেলিক ৰক, এম্বিয়েণ্ট, আৰু ইলেক্ট্ৰনিক সংগীতৰ উপাদানসমূহৰ সংমিশ্ৰণ ঘটিছে। বেণ্ডটোৱে ‘মুন ছাফাৰী’ আৰু ‘টকি ৱাকি’কে ধৰি কেইবাটাও সফল এলবাম মুকলি কৰিছে। আন এগৰাকী জনপ্ৰিয় শিল্পী হৈছে ‘ফিনিক্স’, যাৰ সংগীতত চাইকেডেলিক আৰু ইণ্ডি ৰকৰ সংমিশ্ৰণ। তেওঁলোকৰ এলবাম 'Wolfgang Amadeus Phoenix' য়ে ২০১০ চনত শ্ৰেষ্ঠ বিকল্প সংগীত এলবামৰ গ্ৰেমী বঁটা লাভ কৰে।
এই জনপ্ৰিয় শিল্পীসকলৰ উপৰিও ফ্ৰান্সত কেইবাটাও ৰেডিঅ' ষ্টেচন আছে যিয়ে চাইকেডেলিক সংগীত বজায়। ইয়াৰে অন্যতম উল্লেখযোগ্য হ’ল ‘ৰেডিঅ’ নোভা’। এই ষ্টেচনটো ইলেক্ট্ৰনিক, জাজ, আৰু বিশ্ব সংগীতকে ধৰি বিভিন্ন সংগীতৰ বাবে পৰিচিত যদিও ইয়াত চাইকেডেলিক সংগীতো আছে। আন এটা জনপ্ৰিয় ষ্টেচন হৈছে 'FIP', য'ত জাজ, বিশ্ব সংগীত, আৰু চাইকেডেলিক ৰকৰ মিশ্ৰণ বজায়।
সামগ্ৰিকভাৱে ফৰাচী সংগীত সংস্কৃতিত এই চাইকেডেলিক ধাৰাটোৰ প্ৰবল উপস্থিতি আছে। ইয়াৰ অনন্য শব্দ আৰু পৰীক্ষামূলক পদ্ধতিৰে ই নতুন অনুৰাগীক আকৰ্ষণ কৰি আহিছে আৰু নতুন শিল্পীক অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে।