১৯৬০ চনৰ পৰাই ব্ৰাজিলৰ সংগীত জগতত চাইকেডেলিক সংগীতে যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলাইছে, পৰম্পৰাগত ব্ৰাজিলৰ ছন্দৰ সৈতে পৰীক্ষামূলক শব্দৰ মিশ্ৰণ ঘটাই এক অনন্য ধাৰা সৃষ্টি কৰিছে যিটো আজিও জনপ্ৰিয়। এই ধাৰাটোৰ কিছুমান বিশিষ্ট শিল্পীৰ ভিতৰত আছে অছ মুটেণ্টেছ, নভোছ বাইয়ানোছ, আৰু গিলবাৰ্টো গিল, যিয়ে ১৯৬০ চনৰ শেষৰ ফালে ট্ৰপিকেলিজমো আন্দোলনৰ পথ প্ৰদৰ্শক হিচাপে সহায় কৰিছিল।
এবিংশ শতিকাতো ব্ৰাজিলত চাইকেডেলিক সংগীতৰ উন্নতি অব্যাহত আছে, সমসাময়িক সংগীতৰ সৈতে বুগাৰিনছ, অ' টেৰ্নো, আৰু বিক্সিগা ৭০ৰ দৰে বেণ্ডসমূহে ঘৰুৱা আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে। এই বেণ্ডসমূহে ৰক, ফাংক, আৰু ব্ৰাজিলৰ লোকসংগীতকে ধৰি অন্যান্য প্ৰভাৱৰ বিস্তৃত পৰিসৰৰ ওপৰত আধাৰিত হোৱাৰ লগতে চাইকেডেলিক শব্দৰ সৈতে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা অব্যাহত ৰাখিছে।
সাইকেডেলিক সংগীতৰ বিশেষজ্ঞ ৰেডিঅ' ষ্টেচনসমূহ সমগ্ৰ ব্ৰাজিলত পোৱা যায়, "ট্ৰামা"ৰ দৰে অনুষ্ঠানৰ সৈতে ইউনিভাৰ্চিটি" ৰেডিঅ' ইউএছপি এফএমত আৰু "Bolachas Psicodélicas" ৰাডিঅ' চিডাডেত দুয়োটা ক্লাছিক আৰু সমসাময়িক চাইকেডেলিক শব্দ প্ৰদৰ্শন কৰে। ইয়াৰ উপৰিও ফেষ্টিভেল চাইকোডালিয়াৰ দৰে অনুষ্ঠানে বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ চাইকেডেলিক সংগীতৰ অনুৰাগীসকলক একত্ৰিত কৰি এই ধাৰাটোৰ বহুদিনীয়া উদযাপনৰ বাবে একত্ৰিত কৰে।